خرس های قطبی و خطر انقراض زودتر از موعد، نتیجه یک مطالعه علمی حاکی از آن است که خرس‌های قطبی دوست‌داشتنی ممکن است سریع‌تر از آن‌چه که پیش‌تر تصور می‌شد، منقرض شوند. در ظرف سال‌های اخیر، زیستگاه خرس‌های قطبی به واسطه تغییرات اقلیمی تغییر کرده بنابراین یافتن غذای کافی هم‌اکنون به یکی از مهم‌ترین چالش‌های بقا برای خرس‌های قطبی تبدیل شده است.
در حال حاضر پس‌روی یخ‌های قطبی به یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در قطب شمال تبدیل شده و سبب گردیده که احتمال موفقیت خرس‌های قطبی در شکار فک‌ها به حداقل میزان ممکن برسد. دانشمندان مرکز مطالعات زمین‌شناسی آمریکا (US Geological Survey Center) و دانشگاه سانتاکروز کالیفرنیا (UC Santa Cruz) در خلال یک مطالعه که در ظرف ۳ سال بر روی ۹ فرد خرس انجام دادند، به این جمع‌بندی رسیدند که خرس‌های قطبی برای این که بتوانند بقایشان را تضمین کنند، در طی ۱۰ روز به دست‌کم یک فرد فک بالغ یا ۳ فرد فک نابالغ نیاز دارند.
دانشمندان در طول این تحقیق دریافتند که ۵ خرس از ۹ خرسی که در این مطالعه حضور داشتند، نتوانستند مقدار غذای کافی را به دست بیاورند و در نتیجه وزن بدن‌شان به شدت کاهش پیدا کرد، به طوری که بررسی‌ها نشان داد این ۵ خرس در طول ۱۰ روز تقریبا ۲۰ کیلو کاهش وزن پیدا کرده‌اند.
آنتونی پاگانو (Anthony Pagano)، یکی از زیست‌شناسانی است که در مرکز مطالعات زمین‌شناسی آمریکا کار می‌کند و سرپرستی این تحقیق را هم برعهده داشته است. وی در مصاحبه با بخش خبری روزنامه گاردین (Guardian) مساله را این طور تشریح می‌کند: «ما یک سبک زندگی خاص درست مشابه شرایط قحطی را در خرس‌های قطبی پیدا کردیم که نشان می‌دهد اگر آن‌ها نتوانند به اندازه کافی فوک شکار کنند، آن‌گاه تاثیرات این گرسنگی بر بدن‌شان فاجعه‌بار خواهد بود.»
پاگانو در ادامه می‌افزاید: «ما از دیدن تغییراتی این قدر ملموس در حجم بدن خرس‌های قطبی به راستی شگفت‌زده شدیم در حالی که بدن آن‌ها در این اوقات از سال می‌بایست دست‌کم به حدی باشد که بتواند بقای آن‌ها را تضمین کند. این تحقیق و سایر مطالعات مشابه نشان می‌دهد که متاسفانه خرس‌های قطبی دیگر قادر نیستند، نیازهای بدن‌شان را آن طور که در گذشته تامین می‌کردند، برآورده سازند و همین مساله نیز آن‌ها را به شدت در معرض خطر قرار داده است.»
تیم پروفسور پاگانو به مدت سه سال مداوم یعنی از ماه آوریل سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۱۶، خرس‌های قطبی منطقه مجاور دریای بیوفرت (Beaufort Sea) در آلاسکا (Alaska) را مورد مطالعه قرار دادند. آن‌ها خرس‌ها را به ردیاب‌های ماهواره‌ای و دوربین‌های فیلم‌برداری مجهز کردند تا بتوانند کلیه فعالیت‌های روزمره آن‌ها را مورد ارزیابی قرار دهند. از طرف دیگر از خرس‌ها نمونه خون هم گرفتند تا ترکیبات شیمیایی خون آن‌ها را به دقت مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند.
پیش‌تر تصور می‌شد که خرس‌های قطبی در طول روز انرژی کمی را صرف می‌کنند و اغلب هم ساعت‌ها در کنار حفره‌های یخچالی به انتظار می‌نشینند تا یک فوک سرش را از زیر آب خارج کند و نفس بگیرد. در این زمان است که خرس‌ها فرصت را مغتنم می‌شمرند و فوک بی‌نوا را شکار می‌کنند. اما نتایج این تحقیقات نشان داد که خرس‌های قطبی در روز به طور متوسط متابولیسمی ۵۰ درصد بیش‌تر از آن‌چه که تصور می‌شد، دارند.
